ગુજરાતી કહેવતો ૩

વાચકમિત્રો. આજે થોડી નવી વાનગી.     ઘોડા ભાગી ગયા પછી તબેલે તાળા મારવા. બુંદથી ગયેલી આબરુ હોજથી પાછી નઆવે.આબરુના કાંકરા કરવા.ધરતીનો છેડો ઘર.હાથમાં નહિ કોડી ને ઉભી બજારે દોડી.આગે આગે ગોરખ જાગે. અપના હાથ જગન્નાથ.હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા.ઢાંકણીમાં પાણિ લઇને ડુબી મરવુ.ગરજવાને અક્કલ નહોય.હાથના કર્યા હૈયે વાગે.ટાઢો ચુલો ઉની રાખ દઝાડે પણ એમાથી આગ ન પ્રગટે.આંગળીથી નખ વેગળા.દરિયો તરીને ખાબોચીયામાં ડુબ્યો.આંધળે બહેરુ કુટવુ.છતી આંખે આંધળા.વારા પછી વારો ને સોય પાછળ દોરો.ધૂળમાં કાંકરા ધોવા ને ધુળ પર લીપણ કરવુ.બાપ જેવા બેટા ને વડ જેવા ટેટા.સિંહ બચ્ચા એકે હજારા.આરી આવતા ય ધસે ને જાતા ય ધસે.આંખ જાય ઓડે ને નાક જાય લુહારની કોઢે એટલે ઘડપણ.આંખો બોચીમાં હોવી  એ અભીમાન.માસ્તર મારેય નહિને ભણાવેય નહિ.રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા.પારકી આગે તાપણૂ.પાપનો ઘડો ભરાય ત્યારે ફુટે.અંધેરી નગરી ને ગંડુ રાજા.આગળ ઉલાળનહિ ને પાછળ ધરાળ નહિ.ત્રેવડ ત્રીજો ભાઇ.ગાંડાની ગાંઠે ગરથ ટકે કેટલીવાર.?પ્રસુતિની વેદના વધ્યા શું જાણે?સો  સુહારકી એક લુહારકી.અનુભવના ફુલ મોડા આવે.મણના મણ ઉડી જાય ને ડોશી પુણીનો ભાવ પુછે.મીયા ઠેરના ઠેર.પાશેરામાં પહેલી પુણી.ધકેલ પંચા દોઢસો.શંકા ડાકણ ને મનસા ભુત.તેલ જુઓ ને તેલની ધાર જુઓ. આ તલમાં તેલ નથી.પ્રથમ સગો ને પ્રથમ દુશ્મન પણ પાડોશી.ફરે તે ચરે ને બાંધ્યો ભુખે મરે.આવ પાણા પગ પર એટલે કે હાથે કરીને મુસીબત વહોરવી,શિયાળાનુ છાણુ ને નાનપણનુ નાણુ.નરહે વાંસ નબજે બાંસુરી.રોતી તી ને પિયરીયા મળ્યા.અસાર સંસારમાં સાસરે જ સાર છે. પુછો શંકર ને વિષ્ણુ ભગવાનને.હોઠ સાજા તો ઉતર ઝાઝા.હાજર સો હથિયાર. હથોડીના સો ને હથોડાનો એક જ ઘા બસ.સહિયારી સાસુની ઉકરડે કાણ.ઘરમના કામમાં ઢીલ નહિ.પહેલુ પાત્ર સવા લાખનુ.ગાંડાના ગામ નહોય.ઉલમાથી ચુલમાં . ઘરની દાઝેલી વનમાં જાય તો વનમાં લાગે આગ.આદાની સુઠ થઇ ગઇ.વિશ્રવાસે વહાણ ડુબી જાય.ડાહ્યા માણસ ભુલે ત્યારે આખી ભીંત ભુલે.ઉતાવળા સો બહાવરા ને ધીરા સો ગંભીર.ચોરનો ભાઇ ઘંટીચોર.શેરને માથે સવાશૈર.સમય બલવાન નહિ પુરુષ બલવાન.મસાણ ગયેલા લાકડા પાછા નઆવે.પછેડી પ્રમાણે સોડ તાણવાની.મીઠા ઝાડના મુળ નખોદાય.મન હોય તો માળવે જવાય. મફતનો મુળો ગાજર જેવો.નાડે નાડે નોખા.સોયનુ કામ તલવાર ન કરી શકે.મોરલો કળા કરી ગયો એટલે કે છેતરી ગયો.લાતોના ભુત વાતોથી ન માને.દંહી દુધમાં પગ રાખવો.નાચનારીનુ આંગણુ વાંકુ.બૈરાના પેટમાં ખીર ખાટી ન થાય.ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન.ધોળે દિવસે તારા દેખાવા.લુલી વાસીદુ કરે ને બે જણા કેડ ઝાલે.દિવા પાછળ અંધારુ. ધોળામાં ધુળ પડવી. આંગળી આપતા પોચો પકડવો.ધરમ કરતા ધાડ પડી.નેવાના પાણી મોભે ચડાવવા.પાણી ગમે ત્યા ઢોળો રેલો પગ નીચે જ આવે.