તપસ્યા ૫

 તો વાત એવા મોડ પર આવી ગઇ કે  હવે તો ચોખવટ કરવી જ પડે. નહિતર મા હંમેશા અવનીને ઇર્ષાળુ ને નિંદાખોર માનવાની. આજે મા વાતનો તંત નહિ મુકે.એ હજુ એ અવની તરફ સાબીતી માટે તાકી રહી હતી. એની નજરમાં પ્રકોપ હતો જે આજે જ અવનીએ જોયો.છેવટે એને પણ ગુસ્સો ચડ્યો,છલોછલ થયેલ બંધ જાણે તુટી ગયો. અત્યાર સુધી મા ને એક આધાતમાંથી બચાવવા જે કોશિશ કરતી હતી એ આવેગમાં ભુલાઇ ગઇ ને એણે કહી દીધૂ. ' હુ નાદાન નથી.મને સારાસારની ખબર છે.મે નજરે જોયુ છે ને ખાતરી કરવી હોય તો તારી સાહેલીને ફોન કરી પુછી જોકે આ દિવસે,આટલા વાગે એ કયા ને કોની સાથે હતી.જરુરપડે તો પપ્પાને ય પુછી લેજે'એ ણે મોં ફેરવી લીધું.      અવનીના સ્વરમાં સચ્ચાઇ હતીએપારખતા એને વાર નલાગી.એને ચાડીચુગલીની કેવાતો ઘડીકાઢવાની આદત નહોતી કે રેણુકાબેન તરફ કોઇ ગુસ્સો કે રીસ આજસુધી નહોતી.ઉંમર પ્રમાણે આવા સબંધોનો અર્થ જાણતી હતી.  હવે એને દિકરીનું અકળ લાગતુ મૌન ને વસ્તુપાળ તરફનો ગુસ્સો સમજાયો.પતિ પર ભયંકર ગુસ્સો તો ચડ્યો પણ બાળકોની હાજરીમા ઝધડો કરવો ઠીક નહોતુ તો હવે રેણુકાબેન સાથે વાત કરવાની,ખુલાસો માગવાની કે એનું મોં જોવાનીય ઇચ્છા નહોતી. પુછવાથી સાચી વાત તો કોઇકરવાનું નહોતું.   થોડા દિવસ આમ પસાર થયા પછી પ્રવાસમાંથી પાછા આવેલા જયમલભાઇને  જ બધી વાત કરી. તો એનો ગુસ્સો કાઇ કમ નહોતો. એજ રાત્રે એણે વસ્તુપાળને મળવા બોલાવ્યા.ત્રણે વચ્ચે શું રમઝટ બોલી હશેએ તો એજ જાણે પણ વસ્તુપાળ કાયમ માટે ગુમ થઇ ગયા હતા.     વાસંતીબેને રાહ જોઇ એના ઉંઠબેઠના સ્થળો તપાસ્યા.છેવટે એ રેણુકાબેનને ઘેર ગયા તો એના અચરજ  વચ્ચે ત્યા તોનવાજ  વસાહતી આવી ગયા હતા. એમના કહેવા પ્રમાણે પતિપત્ની એમને ઘર સોંપી લાંબી સફરે નીકળી ગયા હતા!  રાહ જોઇ જોઇને થાક્યા પછી પોલીસમાં ફરિયાદ નોંધાવી.પણ ત્યાય કાઇ ન વળ્યું.  આ બધુ એટલી ઝડપ નેચુપકીદી બની ગયુ કે એમના જેવી સરળ ગૃહિણીનો હાથ કયાય ના પહોચ્યો.કોઇ અણસાર ના મળ્યો કે ત્રણ જીવતીજાગતી વ્યકિત હવામાં કયા ઓગળી ગઇ.? થોડો વખત રાહ જોઇ એણે ધંધો વેચી નાખ્યો, મોટુ મકાન વેચીને નાનો ફ્લેટ લઇ લીધો. આજુબાજુની બિનજરુરી પુછપરછ ને ખોટા વિચારોથી બચવા ટિફિન બનાવવાનુ ને નોકરી કરતી બહેનોના નાના બાળકોને સંભાળવાનું કામ શોધી લીધું.  પણ સૌથી વધારે દુઃખ ને અફસોસ તો અવનીને થયો.એણે જો મોં બંધ રાખ્યુ હોત તો એકસાથે આટલી બધી જીંદગી જોખમાઇ ન જાત.મા ને પ્રપંચની એક જાળમાંથી ઉગારવા જતા પપ્પા ખોયા! સાથેજ એને છેલ્લે એની સાથે કરેલા વર્તનથી દુઃખ થતું .કયા હશે? કેવી હાલતમા? ક્યારેક તો એની હયાતી વિષે પણ સંદેહ થતો, સારાખોટા વિચારો સતાવતા.તો બીજી તરફ મા ઉપર આખા સંસારનો બોજો આવી પડ્યો કે જેને માટે તૈયાર નહોતી.નાનાભાઇબહેનનું ભાવિ અનિશ્ર્ચિત થઇ ગયું.એક સમસ્યા હલ કરવા જતા કેટલીય નવી સમસ્યા ઉભી થઇ. પરિવારની જીંદગી ડામાડોળ થઇ ગઇ.એ ગુનાહીત વૃતિ એને જંપવા નહોતી દેતી. હવે મેડિકલમાં જવાનું સપનુ તો ભુલી જજવાનું હતું.હાલ તો ઘરમાં મદદરપ થવા ભણવાનું બાજુમાં રાખી નોકરી શોધી કાઢી.   એમ કરતા ઉંમરલાયક થઇને વાસંતીબેને મુરતિયાની તપાસ આંરભી. પાછુ પડી ગયેલુ, ઘરના મોભી વિનાનું ઘર એટલે મુશ્કેલ તો હતું પણ અવનીના એક દુરના ફોઇએ એના સાસરીપક્ષમાંથી એક છોકરાની ભલામણ કરી.વાસંતીબેનને વર ને ઘર બરાબર લાગ્યા.એણે અવનીને પાસે બેસાડી એક વખત એ મુરતીયા સાથે વાતચીત કરવાની ભલામણ કરી. અવનીએ કોઇ ઉમંગ ના બતાવ્યો. કદાચ એને હાલના તબક્કે લગ્નમાં રસ નહોતો. એના મુળમાં તો પોતાનો અપરાધભાવ ને પપ્પાનો વિશ્ર્વાસઘાત હતા.કદાચ દરેક પુરુષમાં એને બેવફાઇ દેખાતી હતી.નાના ભાઇબહેનને સારુ શિક્ષણ આપી પગભર  કરી પછી મા ની  આજીવન સંભાળ રાખવાનો ઇરાદો હતો.સાથે એ પગભર થવા પ્રયત્ન કરતી હતી. જેથી ભવિષ્યમાં કોઇના ઓશીયાળ ન થવુ પડે.પણ મન હજુ એટલું ઉદાસ હતુ કે પોતાની યોજનાતો માને  મા સાથે મન ખોલીને વ્યક્ત કરી નહોતી. તો બિચારી મા,સીધીસાદી ઓરત.એને દિકરીના મનની શું ખબર? એ પોતાની રીતે સંસાર ગોઠવતી હતી!વાતની ચોખવટ થઇ જાત તો ભવિષ્યના અનેક પ્રશ્ર્નોનો અંહી જ ઉકેલ આવી જાત. છેવટે મા ના દબાણથી વાતનૌ બંધ વાળવા એણે અશેષના મળવાનું સ્વીકાર્યું.મનમાં એક ઘરપત સાથે કે એક મુલાકાતમાં થોડી  એની પસંદગી થઇ જશે. આજકાલના છોકરા એવા આજ્ઞાંકિત નથી હોતા. પણ એની ગણતરી વિરુધ્ધ અવની અશેષને પહેલી નજરે જ ગમી ગઇ.એના માબાપ ને આ પક્ષે વાસંતીબેન તો રાજી જ હતા. પણ અવનીએ હા પાડતા પહેલા  વિચારવાનો વખત માગ્યો. એ કોઇ એકરાર કરતા પહેલા એના ગમા,અણગમા,નીતિનિયમના અશેષના વિચારો ને ખાસ તો એનું ચારિત્ય તપાસવા માગતી હતા.પપ્પાના વિશ્રવાસઘાતે એને ચકોર ને સાથે સાવધાન બનાવી દીધી હતીં. પણ એની વાત  માને કોણ? વાસંતીબેનને ઉતાવળ હતી કે આવું ઠેકાણૂ  હા ના કરવા જતા હાથથી નીકળી જાય તો? આજના યુવાનિયાનું ભલુ પુછવું. હરીફરીને ના પાડીદે ને છોકરી વગોવાઇ જાય. જોવાજાણવા માટે તો આખી જીંદગી પડી જ છે.પછી એજ કરવાનું છેને. કરજો નિરાંતે. ને અવનીની અનિચ્છા છતા માગુ સ્વીકારી લીધું. વધુ આગલા અંકે