આગલા અંકથી ચાલુ. યુવાનીમાંઆવતા આરવ ને જીગીષા વચ્ચે સ્વભાવિક વિજાતીય ખેચાણ શરુ થયુ.યૌવનની એ પ્રથમ મસ્તી હતી. પણ આરવ પોતાના પ્રેમને ગંભીરતાથી જોતો હતો. પણ સામે જીગીષા જેવી બિન્દાસ છોકરી!કદાચ આરવના પ્રેમના એકરારને વેવલાશ ગણીને હાંસી પણ ઉડાવે. વાત બહાર પડેતો સરખા મિત્રોમાં શરમાવા જેવુ થાય. એટલે એપોતાના પ્રેમને ગોપિત રાખતો હતો.બાકી મનથી તો એ આ તેજસ્વી ને તરવરાટભરી છોકરી પાછળ લગભગ પાગલ થઇ ગયો હતો.મુગ્ધાવસ્થાના આસમયમાં આગળપાછળના વિચારો નહોતા કે શક્ય અશક્યતાની પરવા પણ નહોતી. એમાં એકવખત એના તરફથી મનભાવન પ્રતિભાવ મળતા એ ખુશ થઇ ગયો. છાના છપના મળવાનો આનંદ અનોખો હતો. સામ સામી બારીએથી એકબીજાને જોવા, હવામાંનામ લખવા ને રાતે સુવા જતા બારીએથી હવામાં ચુંબન ઉડાડવુ આબધી બાલિશ ચેષ્ટામાં ય અદભુત રોમાન્સ લાગતો. પણ આ પ્રણય કોઇ ચોક્કસ મુકામ પર પહોચે એ પહેલા આરવને મેડીકલમાં પ્રવેશ મળ્યો. ટપાલ એને મળી ત્યારે સમય બહુ થોડો રહ્યો હતો ને એને ઘણી તૈયારી કરવાની હતી.જતા પહેલા એકવખત જીગીષાને મળીને મનની વાત પાકી કરી લેવાની ઇચ્છા થઇ પણ પુરુષસહજ અભિમાન આડુ આવ્યુ!'એનેય ખબર તો પડી જ હશે તો એકવાર અભિનંદન આપવા ને વિદાય આપવા નિમિતે ય આવવુ તો જોઇએ ને' મનોમન એણે વિચાર્યુ.પણ એ ન આવી. જો અહમને એક બાજુ રાખીને એ સામેથી મળવા ગયો હોત તોએની જાણ બહાર એના ઉગતા પ્રણયમાં જે અણધાર્યો વળાક કે વિધ્ન આવ્યુ હતુ એની જાણ તો થાત! આરવ બેંગલોર ઉપડી ગયો. નવુ વાતાવરણ,નવી દોસ્તી ને અભ્યાસનુ ભારણ. ેલગભગ બધાને ભુલી ગયો. વેકેશનમા ઘેર આવ્યાને કંપની ઉપર એમ જ આંટો મારવા ગયો. તો એની નવાઇ વચ્ચે પથુકાકા એટલે કે જીગીષાના પપ્પાની જગ્યાએ કોઇ બીજી જ વ્યકિતને કામ કરતી જોઇ. એણે મુખ્ય ક્લાર્કને પુછ્યુ'' દેસાઇસાહેબ. પથુકાકા કેમ નથી દેખાતા?રજા પર છેકે કાઇ સાજા માંદા?' જવાબમાં દેસાઇ કાઇ ભેદભર્યુ હસ્યા. બીજા કર્મચારીઓ સામે આંખ મિચકારી જવાબ આપ્યો. ' તો તમને ખબર નથી? એ તો ઘણા વખતથી નોકરી છોડીને જતા રહ્યા છે. જાણવા પ્રમાણે એણે નોકરી સાથે ગામ પણ છોડી દીધુ છે' 'પણ એવુ તો શુ બન્યુ?' આરવનુ કુતુહલ વધી ગયુ. જો કે એને સમજાઇ ગયુ કે આ લોકો એને સાચી વાત કહેવાના નથી. ' શું થયુ એતો અમને ય ખબર નથી. તે દિવસએ મોટા સાહેબની ઓફીસમાથી નીકળ્યા ત્યારે ઘુંઘવાયેલા હતા. વાત કરવાની તો બાજુમાં રહી પણ અમારી સામે જોયુ ય નહિ.થોડી વારમા તો સમાચાર આવ્યા કે એમણે રાજીનામુ આપી દીધૂ છે.એજ ઘડીએ દરવાજા બહાર નીકળી ગયા તે આજનો દિવસ ને કાલની ઘડી. કોઇને એના સમાચાર મળ્યા નથી'. દેસાઇએ ખુલાસો કર્યો. આનાથી વઘુ માહીતી આ લોકો પાસેથી મળવાની શક્યાતા નહોતી. એટલે આરવ પપ્પાની ઓફીસમાં ગયો.
એને કુતુહલ સાથે કઇક અજુગતુ બની ગયુ હોય એવુ લાગતુ હતુ.' પપ્પા, પથુકાકા કે દેખાતા નથી,રજા પર છે?' 'નહિ , એ નોકરી છોડીને જતા રહ્યા છે'એણે ટુંકો ને ટચ જવાબ આપ્યો. 'પણ એકાએક શું થયું' આરવની જીજ્ઞાસા વધી ગઇ.જો કે મનમાં ડર લાગ્યો કે વધારે પુછવા જતા એ ગુસ્સે થઇ જશે. છતા ય પોતાની જાતને રોકી ના શક્યો. પણ ગુસ્સાને બદલે ભોગીલાલના ચહેરા પર ઉદાસી પ્રસરી ગઇ. એણે નિસાસો નાખીને મનોમન વાત કરતા હોય એમ ધીમા સ્વરે કહ્યુ'ભાઇ, સહુ પોતપોતાની મરજીના માલિકછે. જનારને રોકી શકાતા નથી.'ને એ આરવ સામે જોયા વિના પાછા પોતાના કામમાં લાગી ગયા. આરવને જવાબ અધુરો લાગ્યો પણ આનાથી વધારે પપ્પાને છેડવાનુ જરુરી નહોતુ.ઉપરાંત વાદવિવાદ માટે આ યોગ્ય જગ્યા પણ નહોતી,એણે આ વાત અહી જ છોડી દીધી. એ ફરીથી પોતાના કામમા લાગી ગયો.ત્યાર પછી જીગીષા વિષે જાણવાની કોઇ ચેષ્ટા કરી નહિ. ચાર વરસની સખત મહેનતનુ પરિણામ એના નામ આગળ ડો.નુ આભુષણ લાગી ગયુ. એની આસપાસની દુનિયા પણ બદલાઇ ગઇ. એકાદ વરસમાં તો દર્શના એની દુલ્હન બનીને એના જીવનમાં આવી. એ દર્શનાને પણ જીગીષાની માફક બચપણથી જ જાણતો હતો. એના જીવનમાં આ બે યુવતીઓ એકબીજાથી અજાણ પણ સમાંતરે જીવતી હતી. દર્શના ગામડામાં ઉછરેલી સાદી પણ સંસ્કારી છોકરી હતી. દર્શના ને આરવને એકબીજા તરફ વાળવાની ખુદભોગીલાલની જ યોજના હતી. એ રીતે દર્શના એ ભોગીલાલની વ્યકિતગત પસંદગીની જીત હતી. વાત આમ હતી. એ પોતે સેજવુડના વતની હતા.હજુ પણ ગામમાં વડિલોપાર્જિત મકાન ને ખાસ્સી જમીન હતી.પહેલા દાદા સંભાળતા, પછી એના પિતાનિવૃત થઇને ગામમાં રહેતા ને હવે પોતે પણ નિવૃતિ પછી વતનમાં જીવનના શેષવરસો વિતાવવાના હતા.એ ેમના વડીલોનો આ શિરસ્તો હતો.એટલે ગામ સાથેનો નાતો એમણે જાળવી રાખ્યો હતો.ગામમાં બનતા સારાનરસા બનાવોથી માહીતગાર રહેતા. ખેતીની આવકનો મોટો ભાગ એ ગામના હિત માટે વાપરતા.જાહેર હિત ઉપરાંત કોઇ ગરીબ પરિવારની વ્યકિતગત જરુરિયાત. કોઇ ગરીબ માણસની માંદગીના પ્રસંગ કે માત્ર પૈસાના અભાવે ભણી ન શકતા તેજ્સવી છાત્રોને સ્વેચ્છાએ મદદ કરતા. તો કોઇ કુદરતી પ્રકોપમાં ગામનો આ પનોતો પુત્ર મોભી બનીને ઉભો રહેતો. એટલે ગામમાં એનુ માન ને સ્થાનહતુ. વારતહેવાર ને ખાસતો દિવાળી જેવા તહેવારો તો ગામમાં ને ગામલોકો સાથે જ ઉજવતા. દિવાળીને દિવસે આખા ગામને કોઇ ઉંચનીચના ભેદભાવ વિના એની ડેલીએ જમણવારનુ નોતરુ.હા ,છોકરાઓને હિલસ્ટેશન કે ફરવા જવાની છુટ. કોઇનેબંધન નહિ. ગામમાં સહુ સાથે મનમેળ. એમા ેએમના ખાસ મિત્ર ,દિલોજાન દોસ્ત ચુનીલાલ વૈદ્ય. દર્શના એમની એક માત્ર ઓલાદ.ભોગીલાલ દર્શનાને નાનપણથી જોતા આવ્યા હતા.એના મનમાં એક વિચાર આવ્યા કરતો.પોતે શહેરમાં રહેવા છતા સયુંક્ત પરિવારમાં માનતા હતા.પણ નવી પેઢીના હાથમાં સુકાન આવતા અન્ય પુરાણી વસ્તુઓની જેમ સંયુકતપરિવાર ભુતકાળની નામશેષ સંસ્થા બની જશેએમાં શંકા નહોતી.પોતાના સમયગાળામાં જુના છતા સાચા જીવનમુલ્યોને એમણે સાચવી રાખ્યા હતા. દિકરો કોઇ આધૂનિક યુવતીને પરણીને આઘરમાં લાવે તો એને રોકી તો ન શકાય પણ આર્દશ કુટુંબનુ સપનુ જતુ કરવુ પડે. એટલે દર્શના જેવી સંસ્કારી કન્યા આ ઘરમાં આવે તો આપરંપરા જળવાઇ રહે ને વતન સાથેનો નાતો જળવાઇ રહે. આટલી ને આવી ગણતરી કરી એણે આરવને આડકતરી રીતે દર્શનાથી એ પરિચીત થાય,એની ખુબીખામીઓ જાણે,એકબીજા ના વિચારો જાણે.એ બધાને અંતે પરસ્પરને પસંદ કરે.એવુ વાતાવરણ ઉભૂ કર્યુ હતુ.એ યોજના પ્રમાણે એ જયારે વતનમાંઆવે ત્યારે આરવને સાથે લાવતા.એને એના જેવડા બીજા છોકરાઓ જોડે રમવા ને ભળવા પ્રોત્સાહન આપતા. દેખીતુ જ હતુ કે આરવની સરખામણિમાં એ છોકરા ઓછુ ભણેલા,અસ્વચ્છ ને બરછટ હોય. પણ પિતાએ પુત્રને સમજાવેલુ કે આપણે બીજા કરતા ચડિયાતા છીએ એવુ અભિમાન નહિ રાખવાનુ.બધા સાથે નમ્રતાથી વર્તવાનુ,કોઇની અણઆવડત કે અજ્ઞાનનો ગેરલાભ નહિ ઉઠાવવાનો.' આરવે આ શિખામણનુ બરાબર પાલન કર્યુ હતુ, એટલે અહી પણ એનુ સારુ મિત્રવૃંદ હતુ.તહેવારોમાં એમનીસાથે રાસ ગરબા ને ગરબી ગાતો ને મેળામાં પણ ફરતો .તો ગામડાના રીતીરિવાજોની મર્યાદામાં રહીને દર્શના પણ એની સખીઓ સાથે આ મંડળમાં ભળતી.ભોગીલાલ તક મળ્યે દર્શનાની દરેક ખૂબીઓ તરફ અરવનુ ધ્યાન દોરતા. જો કે બન્ને વડીલોએ એમના ઇરાદા છાના રાખેલા. ભાવિ કોણે જોયુ છે? એવો સમય આવે ત્યારે બન્ને અલગ જ પાત્રો પસંદ કરે તોએવે સમયે કોઇને દુઃખ ન થાય. આરવ ભણવા ગયો ત્યા સુધી ગામમાંએની આવનજાવન ચાલુ રહી. પછી તોએની પાસે બહુ મર્યાદિત સમય રહેતો. ગમે તેમ પણ દર્શનાને મળવાને બહાને પણ એ જતો. ભણવાનુ પુરુ થતા એણે સરકારી નોકરી પછી પોતાનુ સ્વતંત્ર ક્લીનીક ખોલ્યુ.વાત પાટે ચડી ગઇ ને જીવનનો બીજો તબ્બકો શરુ થયો. એક દિવસ ભોગીલાલે વાતવાતમાં એના મનનો તાગ લેવા કોશિશ કરી' આરવ તને દિનુકાકાની દર્શના કેવી લાગે છે?'આરવ સમજીગયો.મનભાવન પાત્રના ઉલ્લેખ થતા જ એનો ચહેરો ખીલી ઉઠ્યો.પણ એને બદલે એણે સામે પુછયુ. 'પપ્પા, એતો તમે કેવા અર્થમાં પુછો છો એના પર આધાર. બાકી સેજવુડની છોકરીઓમાં મારાથી ખામી કઢાય?એવુ જોખમ હુ ના લઉ'. આરવે પપ્પાના સવાલને હળવી મશ઼કરીના રુપમાં ફેરવી નાખી. ભોગીલાલ એની મશ્કરીને પામી ગયા.' તું ભોળો ન બન. કયાક આવી મજાકમાં તુ આછોકરી ગુમાવીશ.એટલે વિચાર કરીને મને તારો નિર્ણય જણાવજે ને એ સિવાય બીજુ કોઇ પાત્ર હોય તો પણ કહેજે'. આરવના મનમાં આ પળે દર્શના ને જીગીષાની સરખામણી થઇ ગઇ.એક ઉછળતી નદી તો બીજી શાંત સરિતા.એક મનમાં ઉન્માદ જગાડે તો બીજી મનના વિકારોને શાંત કરી દે.આરવને બન્ને ગમતી હતી પણ તકલીફ એ હતી કે એને ગમેતે એક જ મળે એમ હતી એક યુવાનને કેવી પત્નિ ગમે?એ સુંદર તો હોવી જ જોઇએ. ઉપરાંત બહારની દુનિયા ને ખાસ તો મિત્રોના વર્તુળમા ભળી જાય એટલુ જ નહિ પણ છવાઇ જાય.એને જોનારના મનમા એના પતિ તરફ ઇર્ષા થાય. બીજા કરતા પોતા પાસે કશુ અસાધારણ છેએવો ભાવ જગાડે. કોલેજકાળમાં એણે ઘણી છોકરીઓ જોઇ હતી.પણ પોતાના પરિવારમાં બંધબેસે એવી જુજ હતી. હા જીગીષા બરાબર હતી ને એને ને એના પરિવારને પણ પસંદ હતી. પણ એ તો અતીતમાં ખોવાઇ ગઇ હતી. ગમે તે કારણસર એ આરવની જીંદગીમાં પાછી ફરી નહોતી. તો પછી દર્શના સિવાય હાલના તબ્બકે કોણ વધારે યોગ્ય હોઇ શકે? ને એમ દર્શના આરવમા પરિવારમાં પ્રવેશી ને સમાઇ ગઇ. સંસારસુખરુપ ચાલવા લાગ્યો. દસ વરસના લગ્નજીવનના પરિણામ રુપે બે રુપાળા બાળકો ઘરમાં કલરચ કરતા હતા. એ જ અરસામાં જીગીષા આ શહેરમાં વકીલ બનીને આવી ને આરવના અધુરા પ્રેમ પ્રકરણનો બીજો કાંડ શરુ થયો.ગમે તે કારણસર જીગીષાએ પોતાનુ આગમન છુપુ રાખ્યુ હતુ ને આટલા મોટા શહેરમાં એનો ભેટો થઇ જવાની શક્યતા નહિવત ગણાય, એમા પણ જે ખોવાઇ જવા જ માગતુ હોય એને કોણ શોધી શકે? પણ અકસ્માતે એમને ધાર્યા કરતા વહેલા ભેગા કરી દીધા ને ઉપરથી મળવાનુ સરસ બહાનુ પણ ભેટમાઆપ્યુ. પછી તો યોજિત ને કયારેક અકસ્માતે મુલાકાતો થવા માંડી.દર્શનાને સંદેહ આવ્યો. જીગીષા જાણીજોઇને આરવની ગેરહાજરીમાં ફોન કરી એના વિષે પૃચ્છા કરીને પોતાની ઓળખાણ આપ્યા વિના ફોન મુકી દેતી.એકાદ બે વાર એણે આરવના ફોન પર સંદેશા પણ જોયા. છેવટે એણે ખુલાસો માગ્યો.
આરવ હવે વાત છુપાવી ન શક્યો. મનમાં થોડો અપરાધભાવ તો હતો જ. એણે એકરાર કરી લીધો.' દર્શના, જીગીષા એ મારો પ્રથમ પ્રેમ હતી. એને હજુ હુ ભુલી નથી શક્યો. પણ હવે તારુ સ્થાન આઘરમા કોઇ નહિ લઇ શકે.તું મારા બાળકોની માતા ને આઘરની લક્ષ્મી છે'
દર્શના માટે આટલો સધિયારો પુરતો નહોતો. આરવ નફ્ફટ નહોતો. વાતનો સ્વીકાર કરતા એની મજબુરી એ જોઇ શકતી હતી. પણ એક પુરુષને એ કેમ સમજાવે કે સ્ત્રી ઘરમાં નહિપણ પતિના હદયમાં રહેવા માગે છે. જ્યા એની કોઇ હરીફ ના હોય.પછી એઘર મહેલ હોય કે ઝુંપડુ એને કાઇ ફરક પડતો નથી. પછી તો આવિષય પર આગળ કોઇ ચર્ચા નથઇ પણ વગર બોલ્યે વાત ચાલુ જ હતી. આરવ વહેલો મોડો ઘેર આવે, કોઇ અજાણ્યો ફોન કસમયે આવે તો દર્શનાની આંખોમાં સળવળતો વહેમ એ જોઇ શકતો.એવગર કહ્યે જ આરવ ને એના પર અવિશ્ર્વાસની દરખાસ્ત જેવુ લાગતુ. આવા તંગ વાતાવરણમાં એ પિયર ગઇ ને ત્યાથી જ એને રાહ ને રાહબર બન્ને મળ્યા.આતરફ અનાયાસે સાંપડેલા શુન્યાવકાશમાં આરવને જીગીષા વધારે નજીક આવ્યા. પણ એ નિકટતા કોઇ નિર્ણયપર આવે એ પહેલા એને જીગીષાના સાચા સ્વરુપ નેઅહિ આવવાના આશયની અકસ્માતે જાણ થઇ ગઇ
No comments:
Post a Comment